Er was eens...

Een klein dorpje in Zuid-Limburg dat geleid werd door een progressieve coalitie en niet wilde horen van enige vooruitgang. De geit bleef halsstarrig in de stal staan niettegenstaande men vanuit Brussel al tweemaal een lekkere wortel had voorgehouden en de wei, waarin ze wou staan, mocht gekozen worden.

Na verloop van tijd waren de wortels in Brussel echter op en zag men dat het kleine dorpje nog steeds niet bewogen had. Dit vond men niet leuk en dwong de geit dan maar in de wei die men in Brussel uitgekozen had.

De geit had spijt dat het niet eerder gesmuld had van de hartige wortels, want nu stond het op een drassige wei en had zelfs geen afdak. Had ze maar eerder gedacht: “Vooruit met de geit!”

Dit sprookje vrij vertaald.

In Wellen zit een coalitie die wel voor algemene solidariteit is en zich progressief noemt, maar conservatief handelt.

Het gemeentebestuur wil zelfs niet eens weten om een commissie op te richten om de voor- en nadelen van een al dan niet fusie te onderzoeken. Op deze manier kan een rationele beslissing genomen worden.

Men wacht wellicht liever tot er in Brussel beslist wordt dat we niet meer vrij mogen kiezen met wie we eventueel zouden willen fusioneren en het dan opgelegd wordt en de kans vrij groot is dat we ingedeeld worden bij een grote stad.

Daarna zal men steen en been klagen dat de dienstverlening in onze prachtige gemeente meer dan ondermaats is.

Besturen is vooruitdenken en zich niet vastklampen aan de bestaande realiteit en uitkijken naar de volgende verkiezing.

In de septemberverklaring van de Vlaamse regering werd geopperd dat er nog meer bevoegdheden worden doorgeschoven naar het gemeentelijke niveau. Dit betekent nog meer gespecialiseerde ambtenaren, en dit kan Wellen financieel niet bekostigen zonder de gemeentebelastingen te verhogen. Er ontbreken nu al bevoegde ambtenaren, zodat een samenwerking met andere gemeenten zich opdringt. Dit zal in de toekomst zeker niet beteren.